Poppy w Klub Progresja - 2.06.2025 - Warszawa Poniedziałek, 2 czerwca 2025 | Klub Progresja, Warszawa

Poppy Poniedziałek, 2 czerwca 2025 / Klub Progresja, Warszawa - Opis wydarzenia:

Niepohamowana potrzeba twórczej ekspresji napędzała surrealistyczny rozwój Poppy w niezliczonych zakątkach świata sztuki i muzyki. Każdy z jej dotychczasowych projektów ukazywał inną stronę prawdziwej wizjonerki – nieograniczonej gatunkowo, nieimponującej konwencją i nieustannie łamiącej oczekiwania. To właśnie ta eklektyczność ugruntowała jej reputację jako artystki burzącej granice i redefiniującej kulturę na każdym kroku.

Od prowokatorki w sztuce performatywnej, przez reżyserkę teledysków, autorkę sci-fi komiksów graficznych, aż po podróżującą po świecie artystkę, której twórczość obejmuje wszystko – od brutalnych metalowych breakdownów i chwytliwego bubblegum popu rodem z lat 60., po trap-pop i grunge-punk – Poppy nigdy nie znała ograniczeń w realizowaniu swojej artystycznej wizji. Jej nominacja do nagrody GRAMMY w 2021 roku za Najlepsze Wykonanie Metalowe („BLOODMONEY”) była historycznym momentem – po raz pierwszy w tej kategorii nominowano solową artystkę. Jej niezwykła zdolność do nieustannej metamorfozy sprawia, że fani nieustannie zastanawiają się, co przyniesie kolejny krok. A jednak każda jej imponująca, ambitna zmiana kierunku zawsze brzmi niepowtarzalnie i jednoznacznie „Poppy”.

Rok 2024 był dla niej jednym z najbardziej pamiętnych – koncertowała u boku Thirty Seconds to Mars i Avenged Sevenfold oraz wypuściła hity we współpracy z Bad Omens („V.A.N.”) i Knocked Loose („Suffocate”). A to dopiero początek – artystka wkroczyła właśnie w swoją kolejną odważną erę, wydając swój piąty, wielowymiarowy album Negative Spaces.

Album kontynuuje dźwiękową eksplorację zapoczątkowaną przez diamentowo-lśniący industrialny hymn „new way out” z wiosny tego roku. Poppy i producent Jordan Fish (ex-Bring Me the Horizon) z wprawą balansują między delikatnym popem („yesterday”), pełnym mocy wrzaskiem („have you had enough”), syntezatorowym retro-futuryzmem lat 80. („crystallized”) i energetycznym pop-punkiem lat 2000. („Negative Spaces”). To ekscytujące brzmienie artystki, która wciąż na nowo definiuje swoje dziedzictwo, rozumiejąc, że prawdziwa inspiracja wciąż czeka w nieodkrytych marginesach – głęboko w negatywnych przestrzeniach.

An insatiably inventive drive has fueled Poppy’s surrealistic rise through countless corners of the arts and music worlds, with each of her many projects so far revealing a different glimpse of a true visionary unconcerned with genre, unimpressed by convention, and forever defying expectations. It’s that eclecticism that has cemented Poppy’s reputation as a boundary-obliterating artist redefining culture as we know it, at every turn. 

From performance art provocateur, to video director, to sci-fi graphic novel author, to a globe-traveling recording artist whose songbook encompasses anything from brutal metal breakdowns and snappy ‘60s bubblegum, to trap-pop and grunge-punk, absolutely nothing has been off-limits when it comes to Poppy masterfully executing her varied artistic vision. Her 2021 GRAMMY nod for Best Metal Performance (“BLOODMONEY”) marked the first time a solo female artist had ever been nominated in the category. Her staggeringly chameleon-like adaptability has kept fans guessing what’s next every step of the way. And yet, each impressive and feverishly ambitious pivot manages to sound uniquely, and singularly “Poppy”. 

Poppy’s 2024 has been one of her most memorable years yet, between touring with 30 Second to Mars and Avenged Sevenfold, and releasing smash collaborative singles with the likes of Bad Omens (“V.A.N.”) and Knocked Loose (“Suffocate”). It only gets better, with the solo artist now vaulting deep into her next daring era with the release of her fifth multi-versal full-length, Negative Spaces. 

The album continues the sonic adventurism of this spring’s diamond-radiant industrial anthem “new way out,” with Poppy and producer Jordan Fish (ex-Bring Me the Horizon) also mirror-balling through delicately-delivered pop (“yesterday”), full bodied screams (“have you had enough”), synth-symbiotic ‘80s retro-futurism (“crystallized”) and energy-jolted ‘00s pop-punk (“Negative Spaces”). It’s the thrilling sound of an ever-evolving artist redefining their legacy one song at a time, with a welcome understanding that there’s still so much inspiration to be found in the margins yet to be explored, deep within the negative spaces